Sawadikaaa
19 februari 2018 - Tambon Ko Tao, Thailand
En natuurlijk is er in Chiang Rai ook een night market en natuurlijk weer heerlijk eten. We konden onze lol weer op en aten onze buikjes weer rond. Op het plein waar we zaten werd af en toe een act opgevoerd. Van Witney Housten tot de Thaise Hazes, alles kwam voorbij. De hoofdact was een ladyboy die erg grappig scheen te zijn.. wij hadden geen idee. Met een biertje erbij hebben we ons prima vermaakt ook al verstonden we 'het' niet. De volgende dag besloten om toch maar wat te zien van de omgeving van Chiang Rai. Met de auto werden we naar verschillende bezienswaardigheden gebracht. We begonnen uiteraard met de tempel
Wat Rong Khun, beter bekend als de Witte Tempel. De witte kleur is gebruikt om de reinheid van Boeddha weer te geven. En de zilveren mozaïek details maakte het helemaal af. Het was een prachtige tempel.
De volgende schoonheid was de waterval
Khun Kon, met een hoogte van 70 meter is dit de hoogste waterval in Chiang Rai. Het was een prachtige klim omhoog door de jungle. Voor onze laatste bezienswaardigheid moesten we een eindje rijden. Langs de theeplantages kwamen we aan bij the golden triangle. Het drielandenpunt van Thialand, Laos en Myamar. Voordat we dit punt gingen bekijken, hadden we het opium house bezocht. Dit museum ging over de geschiedenis van opium, oorspronkelijk een geneesmiddel, maar later ook bekend als de meest verslavende harddrug die we kennen. De taxichauffeur was vooral erg geïnteresseerd in wat Roy zei. Mij negeerde hij volkomen als ik wat zei, dus ik was snel uitgepraat. Toch een cultuurdingetje denk ik. En toen was het weer tijd om te gaan naar de volgende bestemming, Pai. Maar dan moesten we wel eerst terug naar Chiang Mai. Dat lukte prima alleen aangekomen in Chiang Mai bleek de minivan vol te zitten dus we moesten drie uur volmaken. Dit deden we door te .... Ja juist, te eten. Om 16.00 uur mochten we dan eindelijk mee met de minivan naar Pai. Dit begon als een prachtige rit door de bergen, maar deze kerel kon niet autorijden waardoor ik met ademhalingsoefeningen het laatste ander half uur zat te puffen. Aangekomen bij het resort was alles weer vergeven en vergeten. We zaten in een prachtige huisje langs de rijstvelden en de bergen. ' S avonds het dorp in, wat een gezellige en relaxed sfeer hangt daar het voelde een beetje aan als een Amerikaans hippie dorp. We voelden ons meteen op ons gemak en zochten de night market weer op. Dit keer veel Westerse gerechten, we werden gek want we konden natuurlijk niet kiezen tussen al dat lekkers. Tonnetje rond ploften we bij een hippe bar neer. Het begon onschuldig met Chang bier maar al snel een cocktail hier en een shotje daar.. het duurde niet lang of we waren allebei hartstikke teut. Ook hier sluiten de kroegen rond 00.00 uur dus gingen we met de hippies door naar de dansclub. Deze zat om de hoek bij ons huisje. We hebben lekker geswingd maar het licht ging vrij snel daarna wel uit, dat heb je he als je een dagje ouder word. De terugweg naar huis ging erg soepel (we hadden allebei geen idee meer hoe) maar we raakten onze kussens en het was klaar. Kater kwam later en die kwam ook. Beroerd werden we wakker en het duurde dan ook uren voordat we ons überhaupt hadden aangekleed om iets te gaan eten. Het broodje deed ons dan ook goed maar we moesten snel weer liggen bij het zwembad. We hadden na een paar uur gelukkig weer wat energie om naar de night market te lopen. In de meeste omstandigheden is eten toch wel vaak de oplossing. Door het eten was onze energie weer verspilt en besloten we optijd te gaan slapen. De volgende dag hadden we namelijk een tour met onze grote vriend Charrel. Van hotsprings tot watervallen tot de canyon. Wat is Pai toch mooi, het heeft ons totaal verrast. Aan het einde van de tour vroeg Charrel waar wij heen gingen na de tour. We vertelden hem dat we terug gingen naar Chiang Mai. Charrel bood meteen aan om ons te brengen omdat hij toch in Chiang Mai iemand moest ophalen. Jammer genoeg hadden we al kaartjes voor de minivan terug naar Chiang Mai en konden we deze niet meer retourneren. Gelukkig was ik deze keer niet misselijk tijdens de rit maar het vrouwtje linksvoor ons wel. Nadat ze eerst de deur van de bus dichtsloeg en de vingers van haar vriend er tussen zaten, had ze daarna de hele weg gespuugd. Doe is ff normaal. Aangekomen in Chiang Mai werden we met de tuktuk naar het hotel gebracht, om daar later te genieten van ons Valentijnsdiner. Op de terug weg helaas getroffen door een roedel agressieve honden die achter ons aan renden en omdat ik niet zo snel ben (komt door al het eten) mij in mijn been beet. De hoteleigenaar was zeer alert en rende meteen met een stok naar buiten om de honden een mep te verkopen. Dit was te horen, ondertussen waren wij bezig met het schoonmaken van de wond en hoorde je op de achtergrond piepende honden. Even later met gierende banden naar het ziekenhuis gebracht door de hoteleigenaar. Daar heb ik een vaccinatie voor Rabiës en Tetanus gehad en voor een week antibiotica. Gelukkig waren we binnen een uur weer terug en konden we even van de schrik bekomen. De volgende ochtend vlogen we naar Surathani en vanuit daar gingen we met de ferry naar Koh Samui. Ondertussen contact gehad met de dokter, de GGD en mijn ziektekostenverzekering om advies te vragen. Uiteindelijk is er een medisch dossier aangemaakt en een medisch team ingezet om uit te zoeken waar ik de volgende rabiës vaccinaties kan halen. Helaas moet ik alle 5 de vaccinaties hebben omdat ik beet type 3 heb. De beet heeft gebloed en daarom is de kans op infectie het grootst. Ook moest ik de vaccinatie MARIG nog halen. Bij aankomst op Koh Samui eerst genoten van ons huisje wat pal naast het strand zat en toen de duizenden sterren bekeken in de lucht. Wat een paradijs. ' S avonds hadden we een Duits tentje gevonden waar we schnitzel en curryworst hebben gegeten. Erg goed.
Volgende dag begon met een bezoek aan het ziekenhuis voor mijn MARIG vaccinatie. Helaas verliep dit niet zo soepel en duurde het drie uur voordat ik de vaccinatie kreeg. Op dat moment was Roy net noodles eten en lag ik in een zaal op operatietafel 2. Niet wetende dat de vaccinatie in mijn wond werd gespoten. Dat was even doorbijten maar uiteindelijk geen bijwerkingen ondervonden. Helaas de komende dagen niet zwemmen, zonnen en geen alcohol. Maar wel in goede gezondheid. Roy heeft goed voor me gezorgd en we hebben die avond een glimp opgevangen van het Chinees nieuwjaar. Een mega grote Chinese draak die door kinderen werd vastgehouden en het gevecht aanging met een kind die hoog op een bewegende paal werd vastgehouden. Tijdens het gevecht werd er vuurwerk afgestoken en dit maakte het helemaal af natuurlijk. De dag erna maar weer naar het ziekenhuis voor de 2de vaccinatie van rabiës. Deze keer verliep wel soepel en binnen een halfuur stonden we weer buiten. Alle tijd om aan ons prachtige strand te liggen en lekker te zwemmen. We konden het toch niet laten om savonds weer Duits te eten. Van Koh Samui naar Koh Tao met de ferry. Wat zijn de Thaise mensen toch vriendelijk en behulpzaam en lief. Volgens mij val ik in herhaling maar elke keer waar we ook zijn word ik zo blij van deze mensen. Gelukkig mogen we nog een weekje blijven want het is echt een fantastisch land en ja, we zijn ook heel lief voor elkaar.
Wat Rong Khun, beter bekend als de Witte Tempel. De witte kleur is gebruikt om de reinheid van Boeddha weer te geven. En de zilveren mozaïek details maakte het helemaal af. Het was een prachtige tempel.
De volgende schoonheid was de waterval
Khun Kon, met een hoogte van 70 meter is dit de hoogste waterval in Chiang Rai. Het was een prachtige klim omhoog door de jungle. Voor onze laatste bezienswaardigheid moesten we een eindje rijden. Langs de theeplantages kwamen we aan bij the golden triangle. Het drielandenpunt van Thialand, Laos en Myamar. Voordat we dit punt gingen bekijken, hadden we het opium house bezocht. Dit museum ging over de geschiedenis van opium, oorspronkelijk een geneesmiddel, maar later ook bekend als de meest verslavende harddrug die we kennen. De taxichauffeur was vooral erg geïnteresseerd in wat Roy zei. Mij negeerde hij volkomen als ik wat zei, dus ik was snel uitgepraat. Toch een cultuurdingetje denk ik. En toen was het weer tijd om te gaan naar de volgende bestemming, Pai. Maar dan moesten we wel eerst terug naar Chiang Mai. Dat lukte prima alleen aangekomen in Chiang Mai bleek de minivan vol te zitten dus we moesten drie uur volmaken. Dit deden we door te .... Ja juist, te eten. Om 16.00 uur mochten we dan eindelijk mee met de minivan naar Pai. Dit begon als een prachtige rit door de bergen, maar deze kerel kon niet autorijden waardoor ik met ademhalingsoefeningen het laatste ander half uur zat te puffen. Aangekomen bij het resort was alles weer vergeven en vergeten. We zaten in een prachtige huisje langs de rijstvelden en de bergen. ' S avonds het dorp in, wat een gezellige en relaxed sfeer hangt daar het voelde een beetje aan als een Amerikaans hippie dorp. We voelden ons meteen op ons gemak en zochten de night market weer op. Dit keer veel Westerse gerechten, we werden gek want we konden natuurlijk niet kiezen tussen al dat lekkers. Tonnetje rond ploften we bij een hippe bar neer. Het begon onschuldig met Chang bier maar al snel een cocktail hier en een shotje daar.. het duurde niet lang of we waren allebei hartstikke teut. Ook hier sluiten de kroegen rond 00.00 uur dus gingen we met de hippies door naar de dansclub. Deze zat om de hoek bij ons huisje. We hebben lekker geswingd maar het licht ging vrij snel daarna wel uit, dat heb je he als je een dagje ouder word. De terugweg naar huis ging erg soepel (we hadden allebei geen idee meer hoe) maar we raakten onze kussens en het was klaar. Kater kwam later en die kwam ook. Beroerd werden we wakker en het duurde dan ook uren voordat we ons überhaupt hadden aangekleed om iets te gaan eten. Het broodje deed ons dan ook goed maar we moesten snel weer liggen bij het zwembad. We hadden na een paar uur gelukkig weer wat energie om naar de night market te lopen. In de meeste omstandigheden is eten toch wel vaak de oplossing. Door het eten was onze energie weer verspilt en besloten we optijd te gaan slapen. De volgende dag hadden we namelijk een tour met onze grote vriend Charrel. Van hotsprings tot watervallen tot de canyon. Wat is Pai toch mooi, het heeft ons totaal verrast. Aan het einde van de tour vroeg Charrel waar wij heen gingen na de tour. We vertelden hem dat we terug gingen naar Chiang Mai. Charrel bood meteen aan om ons te brengen omdat hij toch in Chiang Mai iemand moest ophalen. Jammer genoeg hadden we al kaartjes voor de minivan terug naar Chiang Mai en konden we deze niet meer retourneren. Gelukkig was ik deze keer niet misselijk tijdens de rit maar het vrouwtje linksvoor ons wel. Nadat ze eerst de deur van de bus dichtsloeg en de vingers van haar vriend er tussen zaten, had ze daarna de hele weg gespuugd. Doe is ff normaal. Aangekomen in Chiang Mai werden we met de tuktuk naar het hotel gebracht, om daar later te genieten van ons Valentijnsdiner. Op de terug weg helaas getroffen door een roedel agressieve honden die achter ons aan renden en omdat ik niet zo snel ben (komt door al het eten) mij in mijn been beet. De hoteleigenaar was zeer alert en rende meteen met een stok naar buiten om de honden een mep te verkopen. Dit was te horen, ondertussen waren wij bezig met het schoonmaken van de wond en hoorde je op de achtergrond piepende honden. Even later met gierende banden naar het ziekenhuis gebracht door de hoteleigenaar. Daar heb ik een vaccinatie voor Rabiës en Tetanus gehad en voor een week antibiotica. Gelukkig waren we binnen een uur weer terug en konden we even van de schrik bekomen. De volgende ochtend vlogen we naar Surathani en vanuit daar gingen we met de ferry naar Koh Samui. Ondertussen contact gehad met de dokter, de GGD en mijn ziektekostenverzekering om advies te vragen. Uiteindelijk is er een medisch dossier aangemaakt en een medisch team ingezet om uit te zoeken waar ik de volgende rabiës vaccinaties kan halen. Helaas moet ik alle 5 de vaccinaties hebben omdat ik beet type 3 heb. De beet heeft gebloed en daarom is de kans op infectie het grootst. Ook moest ik de vaccinatie MARIG nog halen. Bij aankomst op Koh Samui eerst genoten van ons huisje wat pal naast het strand zat en toen de duizenden sterren bekeken in de lucht. Wat een paradijs. ' S avonds hadden we een Duits tentje gevonden waar we schnitzel en curryworst hebben gegeten. Erg goed.
Volgende dag begon met een bezoek aan het ziekenhuis voor mijn MARIG vaccinatie. Helaas verliep dit niet zo soepel en duurde het drie uur voordat ik de vaccinatie kreeg. Op dat moment was Roy net noodles eten en lag ik in een zaal op operatietafel 2. Niet wetende dat de vaccinatie in mijn wond werd gespoten. Dat was even doorbijten maar uiteindelijk geen bijwerkingen ondervonden. Helaas de komende dagen niet zwemmen, zonnen en geen alcohol. Maar wel in goede gezondheid. Roy heeft goed voor me gezorgd en we hebben die avond een glimp opgevangen van het Chinees nieuwjaar. Een mega grote Chinese draak die door kinderen werd vastgehouden en het gevecht aanging met een kind die hoog op een bewegende paal werd vastgehouden. Tijdens het gevecht werd er vuurwerk afgestoken en dit maakte het helemaal af natuurlijk. De dag erna maar weer naar het ziekenhuis voor de 2de vaccinatie van rabiës. Deze keer verliep wel soepel en binnen een halfuur stonden we weer buiten. Alle tijd om aan ons prachtige strand te liggen en lekker te zwemmen. We konden het toch niet laten om savonds weer Duits te eten. Van Koh Samui naar Koh Tao met de ferry. Wat zijn de Thaise mensen toch vriendelijk en behulpzaam en lief. Volgens mij val ik in herhaling maar elke keer waar we ook zijn word ik zo blij van deze mensen. Gelukkig mogen we nog een weekje blijven want het is echt een fantastisch land en ja, we zijn ook heel lief voor elkaar.
Behalve natuurlijk de honden, Let goed op de wond of hij mooi geneest.
Ja Roy voor jou de laatste week, dus genieten jongen.
Lieve groetjes voor jullie twee.
Opa en Oma