Meet Harry & (Sri Lanka)

4 maart 2018 - Kandy, Sri Lanka

Daar stond ze hoor, zoals altijd met een big smile en open armen. Fijn om haar weer te zien! Backpacks gepakt en op naar de uitgang. Daar stonden tientallen mannen in witte overhemden met allemaal bordjes met namen erop. Lisan en ik stonden met verbazing te kijken en alle mannen keken ook zo terug. En toen vonden we hem hoor, onze Rhani (voor ons Harry). Op naar de auto.. wel gek hoor wordt je ineens van hot naar her gereden met je eigen taxi. Ook wel lekker om nergens over na te hoeven denken en gewoon zitten en genieten. Sri Lanka is een onwijs groen land, overal waar ik keek palmbomen en rijstvelden. Dat is ook niet zo gek want de plantagesector is van grote betekenis: een flink deel van Sri Lanka's bnp is afkomstig van de verbouw en export van thee, rubber en kokosnoten. Sri Lanka is nog steeds de grootste thee-exporteur ter wereld. De mensen lachen en staren vooral, Lisan en ik kunnen staren dat weten we maar zij spannen de kroon. Komt waarschijnlijk ook omdat ze nog niet echt gewend zijn aan toeristen en vooral niet aan deze twee exemplaren. Onderweg zagen we vooral veel chaos weer in het verkeer en heel veel honden.. maar gelukkig beschermt Harry ons daar tegen. Af en toe een paar winkels en kraampjes waar ze fruit verkopen en heel veel groen, prachtig. Aangekomen bij het hotel in Negombo werden onze backpacks gedragen, kregen we een welkomsdrankje en namen we met Harry de planning door. Wat een lieve mensen weer, maar dat gestaar is soms wel ongemakkelijk, dus wij staren gewoon terug. Onze kamer had uitzicht over het zwembad de tuin en het strand, een plaatje dus. Eind van de middag het strand op gelopen en gekeken naar de zon die onder ging, Lisan had meteen aanspraak en kwam ook niet meer af van die kerel. Haar even gered uit de situatie en toen verder gelopen over het strand. Bij een strandtentje heerlijke vis gegeten, biertje erbij en lekker bijgekletst. Volgende ochtend omeletje besteld en die lieve man deed zo zijn best om er iets lekkers van te maken. Staat er weer zo'n stomme toerist in dat ei te poeren, dat je denkt waar bemoei je je mee. Dat zeg ik natuurlijk weer tegen Lisanne op vol volume. En toen kwam de vrouw naast me staan en begroette mij met goedemorgen.. akward natuurlijk.. maar ze moet gewoon normaal doen. 09.30 uur weer met Harry mee in de auto en opweg naar onze eerste safari in Wilpattu Nationaal Park. Het park van de meren. Wilpattu is met zijn 1085 km2 het grootste nationaal park van Sri Lanka en tevens het meest onontdekte park. De reden hiervoor is dat het park, wat als vanaf 1938 bestaat, te midden van het gebied ligt gelokaliseerd waar lange tijd de burgenoorlog tussen de Sri Lankaanse regering en de Tamils heeft gewoed. Het landschap in Wilpattu is zeer divers en bestaat uit savannah, bos, jungle, meren en moerassen. Met onze eigen jeep gingen we het avontuur aan, van leguanen tot apen, konijnen, herten, buffels, krokodillen, schildpadden, olifanten en verschillende vogelsoorten waaronder de
neushoornvogel. Helaas hebben we de luipaard niet gezien. Maar toen we bijna het park uit waren schreeuwde ik Harry wakker want er stond een eenzame olifant in het bosje op twee meter afstand. De olifant was not amused vanwege mijn harde gegil net zoals Harry trouwens die een wegtrekker had. Ondanks dat stak de olifant over en konden we het prachtige wilde beest van dichtbij aanschouwen. Dat was toch wel de kers op de taart. Bij terugkomst weer in de auto naar het volgende hotel in Habarana maar wij hadden alweer honger dus onderweg even een snackie halen, gelukkig was Harry mee want we werden weer aangestaard dat we ons iets wat ongemakkelijk voelde. In dorpjes als deze komen helemaal geen toeristen dus dit verklaarde een hoop. Onderweg stond er veel politie langs de weg en ze vroegen Harry ook regelmatig om zich te identificeren. Blijkbaar wordt er veel zwart gereden, maar onze Harry had keurig zijn papieren op orde. 'S avonds laat kwamen we bij het hotel aan, prachtige locatie weer en een balzaal van een kamer. Om 21.00 nog even een hamburger weggewerkt in het restaurant waar de muur was versierd met muggen. Volgende dag weer een hoogtepunt want we gingen naar Lions Rock Sigiriya. Sigiriya staat sinds 1982 op de lijst UNESCO en dit komt onder meer door de ruïnes die nog op Sigiriya zijn te vinden. Ooit stond de hoofdstad van de koning Kassapa namelijk op de top van Sigiriya. Nu kan je daarvan nog de trappen zien, oude muren, stenen banken, grachten en verschillende baden. Maar het hoogtepunten zijn natuurlijk de gigantische leeuwenpoten die staan bij de laatste trap naar de top. En het waanzinnige uitzicht vanaf de top van de berg. Wat is Sri Lanka prachtig. Overal waar je kijkt is het groen, groen en groen. Na dit hoogtepunt samen geluncht en daarna hadden we een vrije middag, we dachten lekker te gaan zonnen maar het weer is hier zo onheilspellend. Het begon keihard te regenen en het hield niet meer op. Het fijne is dat het gewoon 30 graden blijft, dus dan met een boekje op het balkon en een biertje. Onze band met Harry wordt steeds beter, hij neemt ons regelmatig in de maling en wij hem. Die avond in het hotel gegeten, wij eten liever buiten de deur maar er zijn geen lokale restaurantjes. En toen was het tijd voor de 4de vaccinatie rabiës. Samen met Harry naar het ziekenhuis, wat een belevenis was dat. Het was heel druk, overal stonden mensen te wachten en vooral naar mij te staren als enige blanke op het terrein. Gelukkig was Harry mee en verliep het voorspoedig, in een klein uurtje reden we weer terug naar het hotel. Daar lag Lisan al lekker te zonnen en hebben we de rest van de dag gezwommen en gelegen, ook lekker.
Af en toe kwam er een aapje kijken of een hond.. dat was even een angstig moment maar we hebben besloten dat ik er voor spring als een hond ons aanvalt omdat ik al ingeënt ben. Eind van de middag lekker in bad en toen belde Harry.. naar onze hotel kamer en hij vroeg of we een massage wilde. Dat leek ons wel wat, nou dat hebben we geweten. Bij aankomst een koppie thee en een wierook stokje voor boeddha en toen begonnen ze met de Aloë Vera in ons haar te smeren. En niet alleen over onze haren naar over ons hele lichaam dit was even wennen. We waren allebei verbrand dus sommige momenten even doorbijten. Maar anderhalfuur massage was heerlijk, helemaal ontspannen en zen bracht Harry ons weer naar het hotel. Duurde wel vier dagen voordat die troep je haar uit was. Om 8.00 uur de volgende ochtend weer op pad met Har naar de ruïnes van Polonnaruwa en de historische stad Anuradhapura. Door de archeologische vondsten wordt de bijzondere band met Sri Lanka en het boeddisme zichtbaar. Al bijna 2300 jaar is op dit eiland de levensfilosofie van Boeddha een inspiratiebron. Per fiets hadden we een paar oude stenen bekeken. En ook hier werden we weer door alle locals aangestaard.. het went niet hoor.
De fietstocht was van korte duur want het barste toch ineens los. Harry wilde niet dat we nat werden dus moesten we de auto weer in. Onderweg spotte Lies nog een onwijs grote komodovaraan, wat een gave beesten! In tegenstelling tot die apen, die hier ook overal lopen en eten uit je handen trekken. Maar Har beschermt ons ook tegen deze wezens. Na het bezoek aan een enorme liggende Boeddha en het na het verhaal over deze man, verblijden Harry ons met Roti. Ze zijn hier gek op Roti (wij ook).
Wisten jullie dat Sri Lanka 21 miljoen inwoners heeft. De bevolking is voor 70% boeddhistisch. 12% van de bevolking is hindoeïstisch, 9% islamitisch en 7% katholiek. Eigenlijk is het van alles wat en allemaal leven deze mensen samen tussen de kerken, moskeeën, stoepas en tempels. Het kan dus gewoon, iedereen laat elkaar in haar waarden. Aan het eind van de middag hebben we een boom bezocht, die afkomstig is van de boom waaronder boeddha heeft gebeden. Deze boom zou nu naar zeggen de oudste boom ter wereld zijn en natuurlijk zeer heilig. Ook hier weer een bloem geofferd en met verbazing gekeken naar de hoeveelheid mensen die op zo'n boom afkomen. Als afsluiting nog een stoepa bezocht die inmens groot was en waar ze op dat moment bezig waren met een ritueel. Namelijk een oranje doek om de stoepa heen dragen er vervolgens om de stoepa heen wikkelen. Wij hebben ook een stuk mee gelopen en mochten het doek dragen. Als late night snack had Har een egghopper gehaald, een dunne pannenkoek met een eitje erin, ook weer goddelijk. De volgende dag weer vroeg uit de veren want we hadden een druk programma. We begonnen met een tempel, maar Har zat ons in de maling te nemen dat we niet goed gekleed waren maar we hadden een sarong mee dus niks aan het handje. Allereerst werden Lies en ik omsingeld door een groep kerels die op de foto wilden, het blijft gek hoor dat je zo opvalt. Ik vond het zelf niet heel prettig om bij die opdringerige kerels te blijven staan maar Har was ook in geen velden of wegen te bekennen. Gelukkig waren de kerels na de fotoshoot weer vetrokken. De volgende tempel lag op een aardige berg, Lies en ik gingen als jonge fitte meiden binnen no time de berg op. Langs al die grijze postduiven die als obstakels uit stonden te hijgen. De liggende boeddhas waren binnen in de grot die boven op de berg stond afgebeeld. Dit was erg bijzonder om te zien. De muren en het plafond waren beschilderd met tekeningen over het leven en de dood van boeddha. Niet alleen de grotten waren bijzonder ook het uitzicht was weer prachtig! Volgende stop was de specerijen tuin, daar kregen we uitleg over allerlei kruiden en specerijen die voorkomen in Sri Lanka. Van de meeste kruiden maken ze producten die goed zijn tegen pijntjes, ziektes en voor verzorging van de huid. Wisten jullie dat nootmuskaat goed helpt tegen snurken (Roy) dus blijf niet langer op de bank zitten maar ren naar de winkel voor een potje nootmuskaat. Onderweg naar Kandy zijn we nog gestopt bij een werkplaats waar ze van hout allerlei producten maken zoals de olifantjes, boeddhas etc. Ook hebben we gezien en hoe ze kleurrijke traditionele kleding maken. De vrouwen dragen een sari- zij. Ze dragen de sari als een rok, terwijl een strook over één schouder afvalt achter op de rug. De borsten zijn bedekt door een bloesje, dat echter de de buik en rug voor een gedeelte bloot laat. Aangekomen in Kandy (2 na grootste stad van Sri Lanka) pakten we ons momentje aan het zwembad. We hadden weer een super deluxe hotel met bad en regendouche en megabed en bigsize kast. Alle accomoddaties zijn van grote klasse. ' S avonds met Har naar de Tempel van de Tand. De Tempel van de Tand of Sri Dalada Maligawa is Sri Lanka’s belangrijkste Boeddhistische heiligdom. In de tempel wordt de heilige tand van de Boeddha bewaard, die werd weggenomen van zijn overblijfselen na zijn crematie in India en Sri Lanka ingesmokkeld, waar hij uiteindelijk in Kandy terecht kwam. Daar werd er binnen het koninklijke paleizencomplex een tempel voor gebouwd, waarin hij veilig bewaard kon worden. Voordat we naar binnen gingen, haalden we nog even bloemen halen om te offeren. Het was heel erg druk en overal stonden en zaten biddende mensen. We voelden ons een beetje bezwaard om daar als toeristen tussen te gaan staan. Maar Harry wilde ons dit laten zien dus volgden we hem. Voordat we de gouden tand konden zien moesten we eerst in de rij staan, na 3 kwartier konden we in 1 seconde een glimp opvangen van de tand. En dat was het dan, dat ene moment in 1 seconde voorbij. Heel bijzonder om mee te maken. Gelukkig waren er nog andere ruimtes om boeddha te eren en liet Harry ons dit met enthousiasme zien. Ook de volgende ochtend weer vroeg op om de olifanten te bezoeken bij de Millennium Elephant Foundation (MEF), een niet-gouvernementele organisatie die door een familie wordt beheerd en die zich inzet voor het verbeteren van het welzijn van binnenlandse olifanten in Sri Lanka. Het MEF vangt olifanten op die in gevangenschap geleefd hebben, mishandeld zijn etc. De foundation moet geld genereren om meer land aan te kopen voor ruimte/voedsel voor de olifanten en om de olifanten te onderhouden. Om deze reden staat het MEF rijden op de olifanten nog toe (alleen bareback), maar het uiteindelijke doel is om hiervan af te stappen. Lies en ik hebben de foundation gesponsord, de olifanten eten gegeven, gewassen en een stukje gereden. Toch zien we ze liever in het wild. Maar gelukkig zijn er zulke organisaties. Onderweg naar de botanische tuinen nog even een tussenstop bij de theefabriek. Sri Lanka is een van de grootste thee landen op de wereld de belangrijkste thee gebieden zijn Kandy en Nuwara Eliya, dit zijn beide ook gelijk de hoogste gebieden waarvan Nuwara Eliya de hoogste is van heel Sri-Lanka met 1829 meter. In Sri-Lanka wordt thee geproduceerd van allerlei verschillende kwaliteiten van hoog tot laag. Er wordt voornamelijk zwarte thee geproduceerd maar ook groene theesoorten, witte theesoorten en Oolong theesoorten.
Interessant om te zien hoeveel machines er nodig zijn om thee te produceren. Uiteraard hebben Lies en ik wat thee gekocht na afloop, kan nu al niet wachten om te drinken. De botanische tuin van Kandy was erg mooi, veel boom en plantsoorten gezien maar wat ons het meeste opviel waren de honderden vliegende honden die in de bomen hingen. Ze hadden waarschijnlijk een meeting want er kwam een geluid van boven, echt krankzinnig. Lies en ik hebben heerlijk rondgeslenterd en ons verwonderd over de tientallen verschillende boomsoorten, en al dat bamboe was erg indrukwekkend. Met Har nog even naar de lokale markt geweest en toen waren we bekaf en vonden we het tijd om te relaxen. Lies nam een duik in het zwembad en ik zat in bad met een biertje. We namen die avond Har mee uiteten en dit was erg gezellig. Onze band met Har wordt elke dag beter en we komen steeds meer van hem te weten. Bijvoorbeeld dat we niks aan hem moeten vragen als hij druk met het verkeer is want dan reageert hij niet meer. Lies en ik zeggen dan altijd, we zijn hem kwijt.. Als Har ons afzet bij een bezienswaardigheid hij altijd wilt dat we geen gekke dingen doen en dan zeggen wij altijd dat als we niet meer terug komen het leuk met hem was. Deze grapjes vind hij niet zo leuk .. Har vindt ons Fitgirls en daar heeft hij helemaal gelijk in natuurlijk. Ook vind hij ons een beetje lui.. daar snap ik dan weer niks van. Inmiddels kennen we zijn beltoon ook uit ons hoofd want het is een drukke zakenman. De beltoon is dan ook het melodie van de Baron en B100 van Bassie en Adriaan. Verder zal ik ophouden met die slappe gelul. Tot zover deze week waarin we onwijs veel hebben gezien en het land alleen maar mooier gaan vinden! Samugænīma!!

Foto’s

9 Reacties

  1. Lotte:
    4 maart 2018
    Wist je dat je van 37 lepels nootmuskaat gaat hallucineren 😂 wat een mooie foto’s en wat een prachtig land! Geniet van Harry en lisan! Tot snel dikke kus xxx
  2. Martin Riggeling:
    4 maart 2018
    Goedemorgen dames, wederom erg leuk om te lezen. Doe Harry de groeten en neem hem niet teveel in de maling. 😁
  3. Tiny Rousse Meeuwissen:
    4 maart 2018
    Al weer een heerlijk verhaal en mooie foto's
    Wel fijn dat er een heerlijke vent jullie begeleid met al die opdringende mannen.
    Geer en ik wensen jou en je vriendin nog een fijne vakantie
    Het is een hele belevenis
    Liefs
  4. Natascha:
    4 maart 2018
    Wat kan je toch lekker schrijven! Geniet er nog van, het ziet er super uit!😘
    Knuff xx
  5. Pap:
    4 maart 2018
    Weer genoten van je summiere verslag. Geen twijfel dat jullie er alles uit halen. Nog veel plezier en benieuwd naar het volgende verslag. Kusjes en goed naar Harry luisteren.
  6. Yvonne:
    4 maart 2018
    Wat heb je dit mooi geschreven, heel leuk om te lezen. Nog heel veel plezier !
    ,
  7. Tiny Rousse Meeuwissen:
    4 maart 2018
    Opa heeft net de foto's bekeken, volgens Geer konden jullie wel zusjes zijn.
    Twee heerlijke meiden met veel plezier
  8. Wendy Riggeling:
    5 maart 2018
    Je moet schrijfster worden (blijven) Juul! 😉
    Wat een mooi land en top dat Harry jullie een toch nog een beetje in bedwang houd.
    Genieten.......!
  9. Nel:
    6 maart 2018
    Lekker op dreef met schrijven Juul, ga zo door. Heerlijk genieten als ik het zo lees. Geniet ervan.